Het produceren van geweven stoffen gebeurt ten minste al zo’n zesendertig duizend jaar. Dit is bekend omdat er in Georgië in een grot overblijfselen zijn gevonden van geweven en geverfde vezels.
Daarvoor droegen de mensen natuurlijk al een soort van primitieve kleding, zo zijn er voorbeelden van beeldjes bekend die gehuld zijn in genaaide kledij die dateren van meer dan 30.000 jaar geleden. Het dragen van kleren is dus iets zeer menselijks.
De verschillende menselijke culturen hebben zich altijd onderscheiden in de kleding die werd gedragen. Door de eeuwen heen werd standsverschil, het uitvoeren van beroepen en dergelijke door het dragen van bepaalde kleren uitgedrukt. De rijkeren en mensen met voorrechten droegen dan ook de beste kledij.
Industriële Revolutie
Sinds de komst van de geautomatiseerde weverijen tijdens de Industriële Revolutie kwam er verandering in de maatschappij omdat er een nieuwe industrie ontstond, namelijk de textielindustrie. Kleding wordt goedkoper en toegankelijker voor het grote publiek. In de twintigste eeuw komt daar de uitvinding van synthetische stoffen bij, wat de productie nog meer vergemakkelijkt en goedkoper maakt.
Het produceren van kleding is sindsdien een internationale handelsketen geworden, waarbij de productieketens ondoorzichtig zijn. China, Turkije, Bangladesh en India zijn verantwoordelijk voor 75 procent van het totale aanbod. De prijs voor het milieu is hoog, want één vijfde van de vervuiling van water komt door het gebruik van verf en appreteermiddelen.
Er is zeker betrokkenheid bij producente van kleding, zoals bijvoorbeeld bij het bedrijf Snickers Workwear. Er wordt ingezet op milieuvriendelijkheid in de hele keten, waarbij sociale- en milieudoelen hand in hand dienen te gaan.
Milieubewust
Zo wordt er uitsluitend gewerkt met genomineerde leveranciers om beter inzicht te hebben in de transparantie. Dit gebeurt onder andere aan de hand van certificering van de Bluesign norm, een onafhankelijk goedkeuringssysteem voor de kledingindustrie waarbij rekening wordt gehouden met het hele productieproces. Schadelijke gevolgen moeten zo voor mens en milieu tot een minimum beperkt blijven.
Deze screening beoordeelt elke component op schadelijkheid. De productie van een Snickers werkbroek is dan ook meer het resultaat van gericht teamwork. Er wordt gewerkt met gerecycled materiaal en er is bewust gekozen voor polyester als kernmateriaal voor de vervaardiging van de kledingstukken.
Bij het proces van verven wordt kleurpigment aan de vezel toegevoegd, voordat dit een vezel wordt. Hierdoor wordt de kleur volledig in het garen opgenomen. Deze manier is duurzamer en vergt minder waterverbruik. Er zijn ook minder chemicaliën bij nodig en het zorgt voor minder CO2-uitstoot. Kleren maken de man, de verandering in bewustzijn vindt plaats bij consument en producent.